مدتهاست که زیست توده، شکلی از سوخت تجدید پذیر است انرژی سوخت زیست توده به اندازه همان آتشی است که غارنشین ها استفاده میکردند و منبع مهمی از انرژی تجدید پذیر در سراسر جهان است. با وجود استفاده بلند مدت از آن به عنوان منبع گرما و انرژی، بسیاری از مردم معنای واقعی انرژی زیست توده و منشا سوختهای زیستی را نمیدانند.
انرژی زیست توده چیست؟
انرژی زیست توده هر نوعی از انرژی است که از یک ارگانیسم بیولوژیکی (گیاه یا حیوان) به عنوان منبع خود استفاده می کند.
از آنجا که تعریف زیست توده بسیار گسترده است، سوخت هایی که می توانند “زیست توده” در نظر گرفته شوند، طیف گسترده ای از موارد را در بر می گیرد و محققان در حال یافتن منابع جدید انرژی زیست توده هستند. کودهای حیوانی، زباله های دفعی، تکه های چوبی، روغن گیاهی، جلبک ها، محصولات زراعی مانند ذرت، شکر، چمن و سایر مواد گیاهی، حتی زباله های کاغذی و خانگی می توانند به عنوان منبع سوخت زیست توده استفاده شوند.
سوخت زیست توده را می توان مستقیماً از طریق سوزاندن به گرما تبدیل کرد. مانند سوزاندن کنده درخت در یک شومینه. در موارد دیگر، زیست توده به منبع سوخت دیگری تبدیل میشود، مانند اتانول ساخته شده از ذرت یا گاز متان حاصل از ضایعات حیوانی.
انرژی زیست توده تا چه اندازه کاربردی است؟
تقریباً سه تا چهار درصد از انرژی، از منابع زیست توده تأمین می شود، و واضح است که زیست توده تا استفاده گسترده، بعنوان منبع انرژی، مسیری طولانی دارد. با وجود این، مزایای بسیاری برای استفاده روز افزون از آن وجود دارد. یکی از مزایای بارز سوختهای زیست توده نسبت به منابع انرژی دیگر، تجدیدپذیر بودن آن است. می توانیم گیاهان بیشتری تولید کنیم، اما نمی توان نفت بیشتری تولید کرد.
مزیت دیگر آن، این است که برخی منابع زیست توده مانند فضولات حیوانی، خاک اره و زباله دفعی منابعی هستند که کاربردی غیر از زیست توده نداشته و به هدر می روند. بنابراین این منابع، وابستگی ما به سوخت های فسیلی و انرژی هسته ای را کاهش می دهند و در عین حال، اثرات منفی همانند سر و صدا و بو، که از معضلات محل دفن چنین زباله هایی است را کاهش می دهد.
انرژی زیست توده و محیط زیست
زیست توده منبعی از انرژی تجدید پذیر است که می تواند در چرخه خود، مجدداً تولید شود. اما از آنجایی که از منابع مختلفی به دست می آید، سوخت زیست توده همیشه از نظر کیفیت یا بهره وری انرژی شرایط پایداری ندارد، و هنوز یک شبکه توسعه یافته ای از پالایشگاه های زیست توده و شبکه توزیع همانند آنچه برای بنزین و گاز طبیعی وجود دارد، در دسترس نیست.
علاوه بر این، مشابه سوخت های فسیلی، سوزاندن سوختهای زیست توده، آلاینده های بالقوه خطرناکی مانند ترکیبات آلی فرار، ذرات، مونوکسید کربن (CO) و دی اکسید کربن (CO2) را ایجاد می کند. CO2 گاز گلخانه ای است که یکی از مهمترین دلایل گرم شدن کره زمین و تغییرات اقلیمی است.
با این حال، ماهیت تجدیدپذیر زیست توده میتواند این تأثیرات زیست محیطی را تا حد زیادی کاهش دهد. در حالی که سوختن زیست توده منواکسید کربن و CO2 را در جو آزاد می کند ، درختان و گیاهانی که به عنوان منبع انرژی زیست توده رشد می یابند، در هنگام فتوسنتز، کربن را از جو جذب می کنند.
آیا زیست توده انرژی دوستدار محیط زیست است؟
در مورد توجیح اقتصادی انرژی زیست توده و بازیافت کربن اختلاف نظر وجود دارد. برخی از تحلیلگران دریافته اند که کربن جو (CO و CO2) که در هنگام سوختن سوخت های زیست توده آزاد می شود، تقریباً برابر با کربن ذخیره شده در درختان و گیاهان رشد یافته در “مزارع” زیست توده است. این تجزیه و تحلیل انرژی زیست توده را اساساً کربن خنثی و سازگار با محیط زیست می کند.
با این حال، متخصصان دیگری اعتقاد دارند که توسعه انرژی زیست توده در مقیاس صنعتی به محیط زیست و هوا آسیب میزند. Greenpeace گزارشی منتشر کرده است که نشان میدهد توسعه انرژی زیست توده در مقیاس بزرگ، فراتر از منابع خاک اره و زباله های کارخانه کاغذ، در حال از بین بردن درختان و سایر زیستگاه های مهم جنگلی کنونی میباشد.
کانادا به تنهایی، سالانه، از سوزاندن مواد بیولوژیکی جنگلها، حدود 40 مگاتن CO2 را آزاد می کند، مقداری که بیشتر از میزان انتشار گازهای گلخانه ای از تمامی وسایل نقلیه سبک در کانادا در سال 2009 است. CO2 ساطع شده قبل از اینکه توسط درختان مجدداً جذب شود، به آب و هوا آسیب می رساند.
اگرچه این، منبع قدیمی انرژی است، هنوز راه طولانی را برای جایگزینی با منابع انرژی دیگر همانند سوخت های فسیلی و انرژی هسته ای در پیش دارد.
بازدیدها: 124
