تحقیقات جدید به رهبری دانشگاه کرتین، استفاده از متانول را، به عنوان منبع ذخیره سوخت هیدروژن، مورد بررسی قرار داده که نتیجه حاصل، گزینه سبز بالقوه ای را برای ایجاد منبع انرژی بدن آلایندگی ارائه میدهد.
بنا به گفته دکتر گووهوا جیا، از دانشکده مولکولی کورتین، هیدروژن یکی از پاک ترین حامل های انرژی تجدید پذیر است که به شکل طبیعی در دسترس میباشد، اما روش فعلی استخراج هیدروژن از متانول سخت بوده و به طور بالقوه میتواند منجر به انتشار کربن شود. در روش رایج کنونی، برای ایجاد گرمای لازم جهت تجزیه متانول، از سوزاندن سایر سوختها یا سایر انرژیها استفاده میشود که عمدتا با انتشار کربن همراه است. استراتژی دکتر جیا برای استخراج هیدروژن از متانول راه را برای ایجاد سوخت هیدروژن خورشیدی با استفاده از متانول از طریق فرآیندی کم کربن ممکن میسازد.
متانول، کم هزینه، سرشار از هیدروژن و تولیدش از منابع تجدید پذیر امکان پذیر است. با این حال، در روش های سنتی استخراج هیدروژن از متانول، نیاز است که متانول در دمای بسیار بالای بیش از 200 درجه سانتیگراد گرم شود و فشار آن به حدود 25 تا 50 بار می رسد.
تیم تحقیقاتی دانشکده کورتین، برای بالا بردن جنبه سبز تولید هیدروژن، تمرکز خود را بر استفاده از انرژی خورشیدی جهت شکستن متانول در دمای اتاق و فشار نرمال معطوف ساخته و با بهره گیری از نانوذرات تک لایه اتمی سولفید مولیبدنیم (MoS2) در نقش فتوکاتالیست، از متانول بعنوان منبع سوخت هیدروژن استفاده میکند. برای تکمیل این فرآیند جدید، استراتژی جدیدیشان آنها را قادر میسازد تا نانوذرات MoS2 تک لایه را در مقیاس انبوه تولید نمایند.
زمانی که نانوذرات تک لایه MoS2 تحت تاثیر نور خورشید قرار میگیرند، مولکول های متانول جذب نانوذرات شده و تجزیه میگردند. بدین ترتیب هیدروژن آزاد می گردد.
با این روش، متانول به عنوان محلول ذخیره سوخت هیدروژن پابدار شناخته میشود و فرایند استخراج منابع تجدید پذیر با روش پاک و سبز را ممکن میسازد.
نتایج تخقیقات این تیم در Advanced Material منتشر شده است.
بازدیدها: 11